Σήμερα που το φοιτητικό κίνημα βγαίνει δυναμικά μπροστά με το αίτημα ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΝΟΜΟ-ΠΛΑΙΣΙΟ οι συνάδελφοι της ΠΚΣ μας εγκαλούν διότι, όπως λένε, όταν ζηταμε «καμιά αλλαγή στο νομο-πλαίσιο» σημαίνει πως υπερασπιζόμαστε τον παλιό (αυτόν που πέρασε το ΠΑΣΟΚ το 1982)! Σε αντίθεση και καλά με την ΠΚΣ, η οποία έχει πιο «προωθημένα» αιτήματα και δε λέει μόνο όχι στο νέο νόμο-πλαίσιο αλλά διεκδικεί και παραπάνω.
Αυτό που ξεχνάνε να μας πούνε είναι ότι όταν το ΠΑΣΟΚ περνούσε το νόμο αυτό το 1982 η (τότε) ΠΣΚ, παράταξη του ΚΚΕ, ήταν υπέρ και έκανε πλάτες μαζί με την ΠΑΣΠ για να περάσει.
Η υποκρισία λοιπόν έχει και τα όριά της και καλό είναι όπου τίθεται τέτοιο θέμα να παίρνουν και την ανάλογη απάντηση, να τους θυμήσουμε ότι τότε ζητούσαν τη… σύμπραξη του φοιτητικού κινήματος με την κυβέρνηση.
οπορτουνιστική παρέκκλιση 
Και η μή εισοδος στην ΕΟΚ κοινό αίτημα ΚΚΕ-ΠΑΣΟΚ ήτανε. Άλλο άν οι Πασόκοι μεταβλήθηκαν από ρεφορμιστικό σε αστικό κόμμα.
Αλλά είναι ένα βασικό σφάλμα που κάνει ο εξωκοινοβουλευτικός (μαζί και λεγόμενος μ-λ χώρος) με αφετηρία το θέμα της «συνδιοίκησης».
Δεν θα αναφερθώ εδώ αλλά είναι προφανές ότι ο τότε νόμος πλαίσιο στις δεδομένες συνθήκες της εποχής ήταν θετική εξέλιξη. Φυσικά και σήμερα δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες των σπουδαστών, αλλά φυσικότερα δεν πρέπει να πάει σε αντιδράστική κατεύθυνση όπως επιχειρήθηκε.
Άλλωστε και στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων δεν λέμε ότι γουστάρουμε τον ΟΤΕ όπως είναι σήμερα, αλλά από τον να τον πάρουν οι Γερμανοί ή όποιοι άλλοι, προφάνως και είναι «καλύτερα» έτσι. Και φυσικά προτείνουμε το «μοντέλο» μας για τον ΟΤΕ κλπ όπως πρέπει να γίνει για να ανταποκρινεται στις ανάγκες του λαού.
Το ΠΑΣΟΚ παντα αστικο κομμα ηταν, τωρα αν καποιοι λεγαν «κκε αλλαγη δευτερη κατανομη» και θεωρουσαν τον πασοκισμο μεταβατικο σταδιο προς το σοσιαλισμο ηταν και ειναι δικο τους προβλημα το οποιο φαγαν στα μουτρα την αμεσως επομενη περιοδο.
Η θετικη εξελιξη ποια ακριβως ηταν (που ηταν και «προφανης»); Μηπως η δημιουργια εξαμηνων(=εντατικοποιηση); Η η συνδιοικηση(=δομη ενσωματωσης του φοιτητικου κινηματος); Οι χειροτεροι οροι σπουδων που γενικα προεβλεπε;
Υπαρχει ομως και μια βασικη διαφορα στη σκεψη μας, εσυ συνεχως κρινεις με βαση τι ειναι «καλυτερα» δηλαδη συγκρινεις δυο παγιωμενες καταστασεις χωρις να λαμβανεις υποψιν καν τη δυναμικη που οδηγει απο τη μια στην αλλη. Η σκεψη σου (και του κομματος σου) ειναι χαρακτηριστικη ρεφορμιστικη σκεψη που επικεντρωνει στη (συν)διαχειρηση του συστηματος και οχι στην ανατροπη του. Για εμενα αυτο που βλεπω πιο ενδιαφερον δεν ειναι αν η μια κατασταση ειναι καλυτερη της αλλης (τωρα φυσικα κατι που αγωνιζεσαι θα ειναι καλυτερο αλλιως δεν εχει καν νοημα) αλλα τι σχεσεις δημιουργουνται (η καταστρεφονται…) σε αυτη την πορεια, ποια ειναι η κατευθυνση της κινησης, ποιους ενωνει και ποιους φερνει εναντια, σε ποιο βαθμο αυτη η κινηση συμβαλλει στη συγκροτηση της ταξης. Σε αυτη τη βαση διαφωνω καθετα με τα διαφορα «μοντελα» που δεν αποτελουν παρα εγκεφαλικα κατασκευασματα πολιτικων γραφειων. Που παντα καταληγει να εξυπηρετει τις (αοριστες) αναγκες του λαου, αναγκες που ποτε δεν εχω δει καποιος να τις οριζει καπως.
Οσον αφορα τον εξωκοινοβουλευτικο χωρο και τη συνδιοικηση να σε πληροφορησω οτι το μεγαλυτερο κομματι του ειτε συμμετεχει (και μαλιστα κατα περιοδους εχει ψηφισει και «κομμουνιστες» πρυτανεις) ειτε δεν εχει επι της ουσιας αποψη. Μονο κατι μαοικοι και σοβαροι αυτονομοι εχουν επι της ουσιας συνεπη αποψη.
Φίλε λαϊκό στρώμα σα να τα μπέρδεψες λίγο ενώ το πράγμα είναι απλό. Το 1982 το σωστό κατά την άποψή μου ήταν να είσαι ενάντια στο νόμο πλαίσιο. Για το τότε φοιτητικό κίνημα, ή τουλάχιστον για κάποιες δυνάμεις του, ο νόμος-πλαίσιο θεωρήθηκε ότι βάζει χέρι σε πολλά φοιτητικά κεκτημένα. Τώρα μας φαίνεται εξωπραγματικό αλλά διαφορετικοί συσχετισμοί γαρ…
Το 2006 ήταν φυσικά σωστό να υπερασπίζεσαι έναν νόμο 20 χρόνων απέναντι σε έναν άλλον που αλλάζει τα πράματα ριζικά προς το χειρότερο.
Έλα όμως που η ΠΚΣ και στις δύο περιπτώσεις είχε λάθος θέση. Το 1982 ήταν υπέρ του νόμου πλαισίου σε πλήρη σύμπνοια με την ΠΑΣΠ. Το 2006 μας έλεγε ότι το σύνθημα «κάτω ο νέος νόμος πλαίσιο» είναι λίγο και αμυντικό, ότι δε γίνεται να υπερασπιζόμαστε τον παλιό νόμο (τον οποίο τότε στήριζε). Αντίφαση; Υποκρισία;
Αυτό ακριβώς ήθελα να καταδείξω με αυτή τη δημοσίευση.
Ωραίο βλογ παρεπιπτόντως, το παρακολουθώ από καιρό :)